پریناز...تولد دوباره عشق

** داریم سه نفری پانتومیم بازی می کنیم.بابا و پریناز یه اداهایی در می آرن که من اصلا متوجه سوژه مدنظرشون نمیشم.بعد دخترک به من میگه:مامان تو اصلا استعداد نداری!   ** یه چیزایی رو از تو غذاش جدا می کرد.میگم مامان جان همشو باید با هم بخوری نباید جدا کنی.میگه:من فعلا هوس اینو ندارم!!                                                          ...

شاید قبلاها فکر میکردم اوووو چه خبره 10 ساله طرف ازدواج کرده خسته نشدن از هم؟؟!!ولی امان از عمر که به چشم برهم زدنی می گذره و خدا رو شکر به خاطر گرمای عشق...                                                                                     ...

آخ که نفسم برید تا فروردین تموم شد.عجب ماهی بود.به بلندی کل سال بود انگار! و حالا رسیده اون ماهی که من عاشقشم.که خود خود بهاره...ولی چی شده که دلم میخواست امروز به جای 1 اردیبهشت 31 اردیبهشت بود شاید می شد یه نفس عمیق بکشم... بازهم نیمه وقت سرکارم و البته به شدت جویای کاری برای پر کردن روزهای خالی که بلکه چرخ زندگی بچرخه!! خدا رو هزار مرتبه شکر که هستیم...که دور همیم...که نازنینم روزی هزار بار وجودمو غرق بوسه میکنه و از ته دل میگه خیییلییی دوستت دارم...که انگار راستی راستی بزرگ شده...و انگار منم بزرگ شدنشو پذیرفتم...به سلیقه اش به نظرش و به خواسته هاش احترام میذارم و فقط دلم میخواد خوشحال باشه از بودنش در کنار ما...خدایا ببخش...